เรืองอุไร กุศลาสัย

เรืองอุไร กุศลาสัย  เกิดวันที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๔๖๓  เป็นบุตรของคุณพระสอนถูกระบอบ  ต้นตระกูล หิญชีรนันท์  เริ่มเรียนหนังสือที่โรงเรียนสตรีวัดระฆัง  เมื่อจบมัธยมศึกษาปีที่ ๘  จึงศึกษาต่อคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  ได้รับปริญญาอักษรศาสตรบัณฑิต  และอนุปริญญาครูมัธยม  ต่อมาได้ทุนวัฒนธรรมสัมพันธ์จากรัฐบาลอินเดีย  ไปศึกษาต่อวิชาสันสกฤต ฮินดีและวัฒนธรรมโบราณ ณ มหาวิทยาลัยฮินดูพาราณสี

การงานเริ่มรับราชการเมื่อ พ.ศ.๒๔๘๕  ตำแหน่งอาจารย์โท โรงเรียนฝึกหัดครูมัธยมศึกษา หลักจากนั้นจึงโยกย้ายไปยังส่วนราชการอื่นๆ ของกระทรวงศึกษาธิการ  ภายหลังสุดจึงย้ายไปเป็นอาจารย์พิเศษโครงการพัฒนามหาวิทยาลัยศิลปากร ก่อนเกษียณอายุราชการ ๒๕๒๓  ได้ดำรงตำแหน่งศาสตรจารย์  เมื่อพ้นราชการแล้ว  ได้เป็นกรรมการพิจารณาศัพท์ทางวรรณคดี ราชบัณฑิตยสภา

ผลงานหนังสือของเรืองอุไร กุศลาสัย  ที่เป็นผลงานร่วมกันทำกับ กรุณา สามีของเธอนั้น รวมกันประมาณ ๔๐ เล่มเศษ  งานที่เรืองอุไรเขียนคนเดียว ได้แก่ บทเพลงแห่งความหลัง,  ชีวิตและงานของรพินทรนาถ, ชุมนุมนิทานภารตะ เป็นต้น

เรืองอุไร กุศลาสัย เป็นลูกศิษย์ก้นกุฏีของคุณพระสารประเสริฐ (ตรี นาคะประทีป)  เช่นเดียวกับเป็นศิษย์ของศาสตราจารย์พระยาอนุมานราชธน และพระยาอุปกิตศิลปสาร